top of page
  • margriet eshuijs

hoe steeds maar weer opnieuw verder

Vlak voor de herfstvakantie voelde het samen oefenen en zingen met het PopUpkoor in onze fijne Corona proof gemaakte repetitie ruimte al niet fijn. Niet wetend dat een week later het buurtcentrum de Bovenkruier dicht ging omdat we toch weer met meer maatregelen te maken kregen om de 2de besmettingsgolf te stoppen. De 2 herfst vakantie weken die volgde heb ik gebruikt om vorm te geven aan een stip op de horizon voor het koor en wel zo dat we gewoon voorlopig niet meer tussen hoop en vrezen een "koor" zijn. Terug naar digitaal.. We zijn Mad World gaan instuderen. Duidelijke aanwijzingen en alle eigen bevindingen aanreiken in ZOOM sessies van een uur in kleine groepen. Koorleden die moesten afhaken na de zomer stapte weer in en dat zorgde voor vreugde en een weerzien. Wat aan bod komt is uitspraak, betekenis, sfeer, indeling enz. Telkens wordt er gewerkt met op piano ingespeelde stem tracks die zorgen voor een neutrale interpretatie. ( voorgezongen geeft vaak weerstand als je het zelf niet zo kunt krijgen als het voorbeeld) Je kunt elkaar niet horen maar wel zien en vragen stellen en ik probeer zo veel mogelijk te beantwoorden. Als een koorlid er aan toe is kan die een gezongen memo insturen. We hebben alle telefoons in de hoogste opname kwaliteit gezet ( best wel even een dingetje) we hebben de juiste afstand bepaald tot de microfoon in de telefoons en ook even uitgevogeld waar die zit. Het scheelt enorm veel bijgeluiden en het nodigt uit om vooral te zingen en niet te mompelen. De timing kan niet echt fout want iedereen zingt zijn stem in met de aangeleverde zangtrack en als het niet helemaal on spot is monteer ik het weer de goede kant op. In principe is het inzingen geen lastige klus. Je kunt in de tekst kijken en je hoeft niet bang te zijn dat je je noot niet kunt vinden of niet gelijk zingt met de ander. Dat geeft ruimte om meer te letten op woord lengte en klank en beleving is mijn bevinding. Je kunt het een paar keer opnemen en je hoort jezelf terug en je kunt jezelf verbeteren. Dus hier is mijn punt. Dat "tijdelijk" Zoom zingen is nog niet eens zo gek voor een koor. Het is een leerzaam proces en ik hoor terug dat mensen beter gaan zingen mits ik de opdracht loei strak aan lever. Het vooruit zicht dat als we weer in het buurtcentrum met elkaar kunnen gaan zingen, we alleen maar beter zijn geworden en een hoop nieuwe leuke liedjes erbij hebben is een dikke stip aan de horizon.

We zijn begonnen met "Mad World" geschreven door Roland Orzabal (Tears for fears) zo uit te werken. Het lied beschrijft een herkenbaar fenomeen, de bevreemding die je kunt ervaren in je jeugd met betrekking tot de relaties met mensen en school, met de wereld om je heen. Hoe weinig je eigenlijk zelf ontplooit en hoezeer je je moet spiegelen aan de ander. We hebben geleerd daar tevreden mee te zijn, maar soms knaagt het. Ik dacht dat het mooi zou zijn om de meerstemmigheid in golven te laten gaan en heb het arrangement vooral te laten rusten op het volle pad geluid van een oude verstofte Roland, die bijna dood is maar nog net deze sound in zijn geheugen heeft. We leven in een Mad World.. maar er is altijd een stip. En we zijn nog maar pas begonnen


Recente blogposts

Alles weergeven

Fragile

https://youtu.be/OlmhYqSCI7U Fragile

bottom of page